Saturday, October 16, 2010

sana ganun lang din kadali para sakin lahat

parang ang bagal ng oras at araw.... . sana ganun lang din kadali para sakin kalimutan lahat.

naabutan ko syang online kagabi sa fb. ang sakit para sakin na pinapakita nya sa mga wall posts nia na masaya na sya ang bilis moved on na sya masaya na sya buti pa sya. walang 1 week kaming hiwalay at kahit alam kong walang ng pagasang bumalik pa sya hndi ko maiwasang umasa. bakit nga ba  dahil ba sa sinabi nyang mahal nia padin ako? mahal nya padin ako pero ayaw na nya ko maging parte ng buhay nia, gustu nia na ko pero ayaw na nia ko makasama masakit at mahirap tangapin. ayokong umiyak pero hindi ka maiwasan yung huling blog ko napaiyak ako pag katapos ko i post. ngayon nmn habang ginagawa ko tong post na to umiiyak ako naiinis na din nga ako sa sarili ko bakit ba masya akong nag papaapekto sa mga negatibong bagay dapat positive ako dapat hindi ganito dapat mag pakasaya ako dapat mag focus ako sa ibang bagay. ayoko munang buksan fb ko. hndi muna gagawa ako ng ibang bagay pero anu nmn hindi pako makapag umpisa sa ojt ko hindi din tumawag akin yung kenny... . kahit gustu kong matulog ng mahaba hndi ko magawa kahit gustu kong kumain ng madami hndi ko padin magawa. ayoko ng ganitong pakiramdam sana may time machine nlng na mag dadala sakin sa panahon na masaya nako na naka move on nako para makatulog nako ng mahimbing. makakain ng maayos. sa panahon na masaya nako at hndi na kita iniiyakan... .

No comments:

Post a Comment